Memleket

Sevdiklerinin toprak görmüş olduğu yerdir memleket,
Her sokağında parmak izi bıraktığın,
Her mahallenin kızlarını süzdüğün, 
Ağaç dallarında bıraktığın yaranın yeridir..

Çizgi kahramanı olduğun,
Kırılan oyuncağının,
Kaybolan silginin, kaleminin, 
Sobasında ısındığın yeridir...

Suyunda yıkandığın, o suyun üzerindeki yansımadır memleket,
Denizinde yüzdüğün, deresinde balık tuttuğun,
En sevdiğin eşyanı sakladığın yerdir.
İlk oyununu oynadığın ilk koştuğun sokaktır...

Bunların her anına şahit olan biri var(dı) hayatımda,
Biz açken tok olmayan biz uyumadan uyumayan,
İlk eline tutuşturulan kağıtta gördü bizi.
Bizi diyorum çünü benden bir tane daha vardı... İlk yürüdüğümüzde,
Konuşmayı öğrendiğimizde, 
İlk anne dediğimizde kim bilir nasıl sevinmiştin.
Hele ki yumurtaya yutma deyişimi kaç defa anlatmıştın..
İlk nasihatım, ilk fırçam, ilk dayağım... Hepsi senden..
Herşeyimi seninle paylaştım, Bizi hep anlayan dinleyen sen oldun.
En önemlisi de neydi biliyor musun?
Hiç bir zaman kullanmadın bizi bize...

Her derdimize bizden çok dertlendin,
Sevgi ile donattın.
Acından çok, bizde yaratacağın acı acıtırdı canını.
Bakışlarla anlaşırdık,
Ağlaştık birbirimizden gizleyerek acımızı...
Bir yaz tatilinde yüzlerce kilometre uzaktan aradım seni, Uğra bana sevdiğin yemekleri yaptım dedin. Oralarda aç bırakırsın kendini kimse yapmaz sana yemek dediğinde, Ağlaşmıştık..
Sen benim kraliçemdin, dostum sırdaşım doyamadığım kıyamadığım..
Eskiden bu kadar koymazdı ayrılıklar. Şimdi büyüdük ya anne, Keşke hiç büyümeyip de kucağından inmese idim.
Ağlayan ve her çocuğun anne deyişinde bende seni özlüyorum,
Aynaya her baktığımda, attığım her adımda, Her sesleniş de içimdesin anne..


Bir çok kişinin görmezden geldiği ama senin görmek istediğin bir anı paylaştık geçen hafta. 
Bir çocuk sevindirdin arkandan, 
Seni hiç tanımayan hatta konuşamayan, yürüyemeyen bir çocuk.
Fakat o kadar hırslı ve akıllı ki, 
Hayata gülücüklerini saçtı sayende...

Geçen sene bugün,
Yorgunluğununu arkaya saklayıp gülücük dağıtan annem,
Doğum günün kutlu olsun.
Seni çok seviyorum...

Mayası cennet olana cennet dilenmezmiş,
Sen cennetin ta kendisisin ve giderken sana elveda demedim.
Bilirim ki elbet kavuşacağız.
Nur içinde yat...


Ve sen sevgili okur;

Canımızın emanet ruhumuzun ise sadece misafir olduğu bu fani dünyada,
Yanı başınızda ise eğer, yorgun bedenine,
Gittiyse artık anısına sıkı sıkı sarıl.
Çünkü o senin ahil ömrünün tek ve kül yutmaz tanığıdır...


Oknokty