Geleceğe özlem..

      

      Tadımlık uğradım, kimsenin tadını kaçırmamak için gecenin bu geç saatinde..
Kalabalıktan kaçmak için karanlığa, karanlıktan kaçmak için hiç uyumayan o koca şehre.. 
İlk eşlik edişim değil elbet, son da olmayacak..
      
      Çayın, kahvenin kalabalıkla arası iyidir muhabbet ister derler, hayal kurmakta yalnızlık 
istermiş.. İşte tam da o yalnızlık içinde iken.. kara kedi, gölgene sığındım  anlamsal gevşeklik 
içinde..

      “Çocukluk yıllarında okuyup da unutamadığın kitap hangisiydi?” sorusuyla karşılaşacağım 
diye ödüm kopuyor mesela. Düşünüyorum bulamıyorum. 
Çok unutkanım... 
      Bazen uyum sağlayamıyorum, tıkanıp kalıyorum. Hani, bitirmeye zorlandığınız kitap gibi... 
Kötü bir kitabı bırakmaya üzülmüyorum ama iyi bir kitabı bitiremediğim zaman canım yanıyor. 
Karşılıksız olan fedakarlık gibi.. Aşkta ise ters tepiyor bazen bu işler, karşı tarafa suçluluk, eziklik, 
eksiklik hissettirebiliyor. 
      Aşk demişken... 
      Bir insanın güzelliği hoşa gider tabii ki.. zekası eğlendirir, enerjisi coşku verir.. 
halbuki insanları birbirlerine bağlayan iyiliktir. Bir çoğunun bilmemezlikten geldiği önemli ayrıntıdır 
aslında. Tabii nankörler ondanda sıkılır..
Ne derler büyüklerimiz; balayı bitince makyaj akar. Hatalar çoğaldıkça tahammül azalır. 
Eleştiri arttıkça, öfke kabarır. Unut evladım, unutmayacağın tek şey aldığın nefes olsun..  

      Nefesimin sahibine, gelecekte çok özleyeceğim bir gözle baktım bugün tüm gün.. 
dokundum, öptüm kokladım... doyamadım tabii.. Rüyalarımı benden başka biri görüyor mu diye 
düşünmüyor değilim arada.. ama yanımda benimle olduğunu hissetmek hep hayat enerjim... 

Nazım Hikmet'in bir sözü der ki, biz küçükken çok büyüktük, 
mesela, kollarımızı bir açar dünyayı kucaklardık. 
Güzeldik biz, küçükken..

Bir eşeklik edip büyüdük işte be annem..  


                                                                                                  Okn Okty